fíneáil
Irish
Etymology
From Middle English fyn, fyne, from Old French fin, from Medieval Latin finis (“a payment in settlement or tax”) + -áil.
Noun
fíneáil f (genitive singular fíneála, nominative plural fíneálacha)
Declension
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Verb
fíneáil (present analytic fíneálann, future analytic fíneálfaidh, verbal noun fíneáil, past participle fíneáilte)
- to fine (issue a fine as punishment)
Conjugation
conjugation of fíneáil (first conjugation – B)
| verbal noun | fíneáil | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | fíneáilte | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | fíneálaim | fíneálann tú; fíneálair† |
fíneálann sé, sí | fíneálaimid | fíneálann sibh | fíneálann siad; fíneálaid† |
a fhíneálann; a fhíneálas / a bhfíneálann* |
fíneáiltear |
| past | d'fhíneáil mé; d'fhíneálas / fhíneáil mé‡; fhíneálas‡ |
d'fhíneáil tú; d'fhíneálais / fhíneáil tú‡; fhíneálais‡ |
d'fhíneáil sé, sí / fhíneáil sé, sí‡ |
d'fhíneálamar; d'fhíneáil muid / fhíneálamar‡; fhíneáil muid‡ |
d'fhíneáil sibh; d'fhíneálabhair / fhíneáil sibh‡; fhíneálabhair‡ |
d'fhíneáil siad; d'fhíneáladar / fhíneáil siad; fhíneáladar‡ |
a d'fhíneáil / ar fhíneáil* |
fíneáladh |
| past habitual | d'fhíneálainn / fhíneálainn‡; bhfíneálainn‡‡ |
d'fhíneáilteá / fhíneáilteá‡; bhfíneáilteᇇ |
d'fhíneáladh sé, sí / fhíneáladh sé, sí‡; bhfíneáladh sé, s퇇 |
d'fhíneálaimis; d'fhíneáladh muid / fhíneálaimis‡; fhíneáladh muid‡; bhfíneálaimis‡‡; bhfíneáladh muid‡‡ |
d'fhíneáladh sibh / fhíneáladh sibh‡; bhfíneáladh sibh‡‡ |
d'fhíneálaidís; d'fhíneáladh siad / fhíneálaidís‡; fhíneáladh siad‡; bhfíneálaidís‡‡; bhfíneáladh siad‡‡ |
a d'fhíneáladh / a bhfíneáladh* |
d'fhíneáiltí / fhíneáiltí‡; bhfíneáilt퇇 |
| future | fíneálfaidh mé; fíneálfad |
fíneálfaidh tú; fíneálfair† |
fíneálfaidh sé, sí | fíneálfaimid; fíneálfaidh muid |
fíneálfaidh sibh | fíneálfaidh siad; fíneálfaid† |
a fhíneálfaidh; a fhíneálfas / a bhfíneálfaidh* |
fíneálfar |
| conditional | d'fhíneálfainn / fhíneálfainn‡; bhfíneálfainn‡‡ | d'fhíneálfá / fhíneálfá‡; bhfíneálfᇇ | d'fhíneálfadh sé, sí / fhíneálfadh sé, sí‡; bhfíneálfadh sé, s퇇 | d'fhíneálfaimis; d'fhíneálfadh muid / fhíneálfaimis‡; fhíneálfadh muid‡; bhfíneálfaimis‡‡; bhfíneálfadh muid‡‡ | d'fhíneálfadh sibh / fhíneálfadh sibh‡; bhfíneálfadh sibh‡‡ | d'fhíneálfaidís; d'fhíneálfadh siad / fhíneálfaidís‡; fhíneálfadh siad‡; bhfíneálfaidís‡‡; bhfíneálfadh siad‡‡ | a d'fhíneálfadh / a bhfíneálfadh* |
d'fhíneálfaí / fhíneálfaí‡; bhfíneálfa퇇 |
| subjunctive | ||||||||
| present | go bhfíneála mé; go bhfíneálad† |
go bhfíneála tú; go bhfíneálair† |
go bhfíneála sé, sí | go bhfíneálaimid; go bhfíneála muid |
go bhfíneála sibh | go bhfíneála siad; go bhfíneálaid† |
— | go bhfíneáiltear |
| past | dá bhfíneálainn | dá bhfíneáilteá | dá bhfíneáladh sé, sí | dá bhfíneálaimis; dá bhfíneáladh muid |
dá bhfíneáladh sibh | dá bhfíneálaidís; dá bhfíneáladh siad |
— | dá bhfíneáiltí |
| imperative | ||||||||
| – | fíneálaim | fíneáil | fíneáladh sé, sí | fíneálaimis | fíneálaigí; fíneálaidh† |
fíneálaidís | — | fíneáiltear |
*indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| fíneáil | fhíneáil | bhfíneáil |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “fíneáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN