fanaragiu
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish فنارجی (fenarğı). Equivalent to fanar + -a- + -giu.
Noun
fanaragiu m (plural fanaragii)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | fanaragiu | fanaragiul | fanaragii | fanaragiii | |
| genitive-dative | fanaragiu | fanaragiului | fanaragii | fanaragiilor | |
| vocative | fanaragiule | fanaragiilor | |||