fanaticus

Dutch

Etymology

From Latin fānāticus (carried away by a god, raving about, possessed, fanatic).

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Hyphenation: fa‧na‧ti‧cus

Noun

fanaticus m or f (plural fanatici)

  1. a fanatic

Synonyms

Latin

Etymology

    From fānum +‎ -āticus.

    Pronunciation

    Adjective

    fānāticus (feminine fānātica, neuter fānāticum, adverb fānāticē); first/second-declension adjective

    1. (relational) temple
    2. divinely inspired, enthusiastic
    3. frantic, frenzied
    4. furious, mad

    Declension

    First/second-declension adjective.

    singular plural
    masculine feminine neuter masculine feminine neuter
    nominative fānāticus fānātica fānāticum fānāticī fānāticae fānātica
    genitive fānāticī fānāticae fānāticī fānāticōrum fānāticārum fānāticōrum
    dative fānāticō fānāticae fānāticō fānāticīs
    accusative fānāticum fānāticam fānāticum fānāticōs fānāticās fānātica
    ablative fānāticō fānāticā fānāticō fānāticīs
    vocative fānātice fānātica fānāticum fānāticī fānāticae fānātica

    Descendants

    • Catalan: fanàtic
    • Dutch: fanaticus
    • English: fanatic
    • French: fanatique (see there for further descendants)
    • Friulian: fanatic
    • Galician: fanático
    • Italian: fanatico
    • Occitan: fanatic
    • Piedmontese: fanàtich
    • Portuguese: fanático
    • Romanian: fanatic
    • Spanish: fanático

    References

    • fanaticus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
    • fanaticus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
    • "fanaticus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
    • fanaticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.