figh

Irish

Etymology

From Old Irish figid (“weaves, plaits, intertwines”, verb), from Proto-Celtic *wegyeti (“to weave, compose”), from Proto-Indo-European *wég-ye-ti (“to spin, weave”). Doublet of voil.

Verb

figh (present analytic fíonn, future analytic fífidh, verbal noun fí, past participle fite)

  1. (ambitransitive) weave
  2. (transitive, of a story, etc.) put together, contrive, compose

Conjugation

conjugation of figh (first conjugation – C)
verbal noun fí
past participle fite
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present fím fíonn tú;
fír† 		fíonn sé, sí fímid fíonn sibh fíonn siad;
fíd† 		a fhíonn; a fhíos /
a bhfíonn* 		fitear
past d'fhigh mé; d'fhíos /
fhigh mé‡; fhíos‡ 		d'fhigh tú;
d'fhís /
fhigh tú‡;
fhís‡ 		d'fhigh sé, sí /
fhigh sé, sí‡ 		d'fhíomar; d'fhigh muid /
fhíomar‡; fhigh muid‡ 		d'fhigh sibh; d'fhíobhair /
fhigh sibh‡; fhíobhair‡ 		d'fhigh siad; d'fhíodar /
fhigh siad‡; fhíodar‡ 		a d'fhigh /
ar fhigh* 		fíodh
past habitual d'fhínn /
fhínn‡; bhfínn‡‡ 		d'fhiteá /
fhiteá‡; bhfiteᇇ 		d'fhíodh sé, sí /
fhíodh sé, sí‡; bhfíodh sé, s퇇 		d'fhimis; d'fhíodh muid /
fhimis; fhíodh muid‡; bhfimis‡‡; bhfíodh muid‡‡ 		d'fhíodh sibh /
fhíodh sibh‡; bhfíodh sibh‡‡ 		d'fhidís; d'fhíodh siad /
fhidís; fhíodh siad‡; bhfidís‡‡; bhfíodh siad‡‡ 		a d'fhíodh /
a bhfíodh* 		d'fhití /
fhití‡; bhfit퇇
future fífidh mé;
fífead 		fífidh tú;
fífir† 		fífidh sé, sí fífimid;
fífidh muid 		fífidh sibh fífidh siad;
fífid† 		a fhífidh; a fhífeas /
a bhfífidh* 		fífear
conditional d'fhífinn / fhífinn‡; bhfífinn‡‡ d'fhífeá / fhífeá‡; bhfífeᇇ d'fhífeadh sé, sí / fhífeadh sé, sí‡; bhfífeadh sé, s퇇 d'fhífimis; d'fhífeadh muid / fhífimis‡; fhífeadh muid‡; bhfífimis‡‡; bhfífeadh muid‡‡ d'fhífeadh sibh / fhífeadh sibh‡; bhfífeadh sibh‡‡ d'fhífidís; d'fhífeadh siad / fhífidís‡; fhífeadh siad‡; bhfífidís‡‡; bhfífeadh siad‡‡ a d'fhífeadh /
a bhfífeadh* 		d'fhífí / fhífí‡; bhfíf퇇
subjunctive
present go bhfí mé;
go bhfíod† 		go bhfí tú;
go bhfír† 		go bhfí sé, sí go bhfímid;
go bhfí muid 		go bhfí sibh go bhfí siad;
go bhfíd† 		— go bhfitear
past dá bhfínn dá bhfiteá dá bhfíodh sé, sí dá bhfimis;
dá bhfíodh muid 		dá bhfíodh sibh dá bhfidís;
dá bhfíodh siad 		— dá bhfití
imperative
– fím figh fíodh sé, sí fímis fígí;
fídh† 		fídís — fitear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

  • fián m (“grain (in meat)”)
  • fíochán m (“(act of) weaving”)
  • fíodóir m (“weaver; spider”)
  • idirfhigh (“interweave”, transitive verb)

Mutation

Mutated forms of figh
radical lenition eclipsis
figh fhigh bhfigh

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

Lombard

Etymology

From Latin fīcus; akin to Italian fico

Noun

figh

  1. fig

Scottish Gaelic

Etymology

From Old Irish figid (“weaves, plaits, intertwines”, verb), from Proto-Celtic *wegyeti (“to weave, compose”), from Proto-Indo-European *weg- (“to spin, weave”).

Pronunciation

  • IPA(key): /fi/

Verb

figh (past dh'fhigh, future fighidh, verbal noun fighe or figheadh, past participle fighte)

  1. weave
  2. knit

Derived terms

Mutation

Mutated forms of figh
radical lenition eclipsis
figh fhigh bhfigh

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

  • Edward Dwelly (1911) “figh”, in Faclair Gàidhlig gu Beurla le Dealbhan [The Illustrated Gaelic–English Dictionary]‎[1], 10th edition, Edinburgh: Birlinn Limited, →ISBN
  • Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “figid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.