fimmtugur

Icelandic

Etymology

From fimm (five) +‎ tugur (group of ten).

Adjective

fimmtugur (not comparable)

  1. fifty years old; fifty, semicentenarian, quinquagenarian
  2. fifty fathoms tall/deep/long/across/etc. (which is fifty of a unit)

Usage notes

  • Also used as a noun in the neuter singular, e.g. vera um fimmtugt (be about fifty), hafa tvo um fimmtugt (be fifty-two).

Declension

Positive forms of fimmtugur
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative fimmtugur fimmtug fimmtugt
accusative fimmtugan fimmtuga
dative fimmtugum fimmtugri fimmtugu
genitive fimmtugs fimmtugrar fimmtugs
plural masculine feminine neuter
nominative fimmtugir fimmtugar fimmtug
accusative fimmtuga
dative fimmtugum
genitive fimmtugra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative fimmtugi fimmtuga fimmtuga
acc/dat/gen fimmtuga fimmtugu
plural (all-case) fimmtugu

See also

References

  • Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)
  • Kristín Bjarnadóttir, editor (2002–2025), “fimmtugur”, in Beygingarlýsing íslensks nútímamáls [The Database of Modern Icelandic Inflection] (in Icelandic), Reykjavík: The Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies
  • Mörður Árnason (2019) Íslensk orðabók, 5th edition, Reykjavík: Forlagið
  • “fimmtugur” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)