flækja

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈflaiːca/
    Rhymes: -aiːca

Etymology 1

Noun

flækja f (genitive singular flækju, nominative plural flækjur)

  1. tangle, entanglement
    Snærið fór allt í flækju
    the string got all tied up in a knot
  2. complication
Declension
Declension of flækja (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative flækja flækjan flækjur flækjurnar
accusative flækju flækjuna flækjur flækjurnar
dative flækju flækjunni flækjum flækjunum
genitive flækju flækjunnar flækja flækjanna

Etymology 2

Verb

flækja (weak verb, third-person singular past indicative flækti, supine flækt)

  1. to entangle
  2. to complicate
    Þú ert bara að flækja málið
    You are only making things more complicated
Conjugation
flækja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur flækja
supine sagnbót flækt
present participle
flækjandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég flæki flækti flæki flækti
þú flækir flæktir flækir flæktir
hann, hún, það flækir flækti flæki flækti
plural við flækjum flæktum flækjum flæktum
þið flækið flæktuð flækið flæktuð
þeir, þær, þau flækja flæktu flæki flæktu
imperative boðháttur
singular þú flæk (þú), flæktu
plural þið flækið (þið), flækiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
flækjast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að flækjast
supine sagnbót flækst
present participle
flækjandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég flækist flæktist flækist flæktist
þú flækist flæktist flækist flæktist
hann, hún, það flækist flæktist flækist flæktist
plural við flækjumst flæktumst flækjumst flæktumst
þið flækist flæktust flækist flæktust
þeir, þær, þau flækjast flæktust flækist flæktust
imperative boðháttur
singular þú flækst (þú), flækstu
plural þið flækist (þið), flækisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
flæktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
flæktur flækt flækt flæktir flæktar flækt
accusative
(þolfall)
flæktan flækta flækt flækta flæktar flækt
dative
(þágufall)
flæktum flæktri flæktu flæktum flæktum flæktum
genitive
(eignarfall)
flækts flæktrar flækts flæktra flæktra flæktra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
flækti flækta flækta flæktu flæktu flæktu
accusative
(þolfall)
flækta flæktu flækta flæktu flæktu flæktu
dative
(þágufall)
flækta flæktu flækta flæktu flæktu flæktu
genitive
(eignarfall)
flækta flæktu flækta flæktu flæktu flæktu