flikflooien
Dutch
Etymology
From flikken (“to hit, to flatter, to fix”) + vlooien (“to flatter”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈflɪkfloːi̯ə(n)/
Audio: (file)
Verb
flikflooien
- (transitive) to butter up, flatter hoping for profit in return
- (intransitive) to practice flattery, sycophancy
- (intransitive) to resort to dubious methods or ploys
Conjugation
| Conjugation of flikflooien (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | flikflooien | |||
| past singular | flikflooide | |||
| past participle | geflikflooid | |||
| infinitive | flikflooien | |||
| gerund | flikflooien n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | flikflooi | flikflooide | ||
| 2nd person sing. (jij) | flikflooit, flikflooi2 | flikflooide | ||
| 2nd person sing. (u) | flikflooit | flikflooide | ||
| 2nd person sing. (gij) | flikflooit | flikflooide | ||
| 3rd person singular | flikflooit | flikflooide | ||
| plural | flikflooien | flikflooiden | ||
| subjunctive sing.1 | flikflooie | flikflooide | ||
| subjunctive plur.1 | flikflooien | flikflooiden | ||
| imperative sing. | flikflooi | |||
| imperative plur.1 | flikflooit | |||
| participles | flikflooiend | geflikflooid | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- flikflooier
- flikflooierij
- flikflooiing
- flikflooieren