forrita

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfɔrːɪ(ː)ta/

Etymology 1

From for- +‎ rita.

Verb

forrita (weak verb, third-person singular past indicative forritaði, supine forritað)

  1. (computing) to program
Conjugation
forrita – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur forrita
supine sagnbót forritað
present participle
forritandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég forrita forritaði forriti forritaði
þú forritar forritaðir forritir forritaðir
hann, hún, það forritar forritaði forriti forritaði
plural við forritum forrituðum forritum forrituðum
þið forritið forrituðuð forritið forrituðuð
þeir, þær, þau forrita forrituðu forriti forrituðu
imperative boðháttur
singular þú forrita (þú), forritaðu
plural þið forritið (þið), forritiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
forritast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að forritast
supine sagnbót forritast
present participle
forritandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég forritast forritaðist forritist forritaðist
þú forritast forritaðist forritist forritaðist
hann, hún, það forritast forritaðist forritist forritaðist
plural við forritumst forrituðumst forritumst forrituðumst
þið forritist forrituðust forritist forrituðust
þeir, þær, þau forritast forrituðust forritist forrituðust
imperative boðháttur
singular þú forritast (þú), forritastu
plural þið forritist (þið), forritisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
forritaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
forritaður forrituð forritað forritaðir forritaðar forrituð
accusative
(þolfall)
forritaðan forritaða forritað forritaða forritaðar forrituð
dative
(þágufall)
forrituðum forritaðri forrituðu forrituðum forrituðum forrituðum
genitive
(eignarfall)
forritaðs forritaðrar forritaðs forritaðra forritaðra forritaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
forritaði forritaða forritaða forrituðu forrituðu forrituðu
accusative
(þolfall)
forritaða forrituðu forritaða forrituðu forrituðu forrituðu
dative
(þágufall)
forritaða forrituðu forritaða forrituðu forrituðu forrituðu
genitive
(eignarfall)
forritaða forrituðu forritaða forrituðu forrituðu forrituðu
Derived terms

Etymology 2

Noun

forrita

  1. indefinite genitive plural of forrit