fræva

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfraiːva/
  • Rhymes: -aiːva

Etymology 1

Noun

fræva f (genitive singular frævu, nominative plural frævur)

  1. (botany) pistil
Declension
Declension of fræva (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative fræva frævan frævur frævurnar
accusative frævu frævuna frævur frævurnar
dative frævu frævunni frævum frævunum
genitive frævu frævunnar fræva frævanna
Meronyms

Etymology 2

Verb

fræva (weak verb, third-person singular past indicative frævaði, supine frævað)

  1. (botany) to pollinate
    Synonym: frjóvga
Conjugation
fræva – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur fræva
supine sagnbót frævað
present participle
frævandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég fræva frævaði frævi frævaði
þú frævar frævaðir frævir frævaðir
hann, hún, það frævar frævaði frævi frævaði
plural við frævum frævuðum frævum frævuðum
þið frævið frævuðuð frævið frævuðuð
þeir, þær, þau fræva frævuðu frævi frævuðu
imperative boðháttur
singular þú fræva (þú), frævaðu
plural þið frævið (þið), fræviði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
frævast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að frævast
supine sagnbót frævast
present participle
frævandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég frævast frævaðist frævist frævaðist
þú frævast frævaðist frævist frævaðist
hann, hún, það frævast frævaðist frævist frævaðist
plural við frævumst frævuðumst frævumst frævuðumst
þið frævist frævuðust frævist frævuðust
þeir, þær, þau frævast frævuðust frævist frævuðust
imperative boðháttur
singular þú frævast (þú), frævastu
plural þið frævist (þið), frævisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
frævaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
frævaður frævuð frævað frævaðir frævaðar frævuð
accusative
(þolfall)
frævaðan frævaða frævað frævaða frævaðar frævuð
dative
(þágufall)
frævuðum frævaðri frævuðu frævuðum frævuðum frævuðum
genitive
(eignarfall)
frævaðs frævaðrar frævaðs frævaðra frævaðra frævaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
frævaði frævaða frævaða frævuðu frævuðu frævuðu
accusative
(þolfall)
frævaða frævuðu frævaða frævuðu frævuðu frævuðu
dative
(þágufall)
frævaða frævuðu frævaða frævuðu frævuðu frævuðu
genitive
(eignarfall)
frævaða frævuðu frævaða frævuðu frævuðu frævuðu
Derived terms

Further reading

Old Norse

Alternative forms

Etymology

From fræ and frær.

Verb

fræva

  1. alternative form of frjóva

Conjugation

Conjugation of fræva — active (weak class 2)
infinitive fræva
present participle frævandi
past participle frævaðr
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular fræva frævaða fræva frævaða
2nd person singular frævar frævaðir frævir frævaðir
3rd person singular frævar frævaði frævi frævaði
1st person plural frævum frævuðum frævim frævaðim
2nd person plural frævið frævuðuð frævið frævaðið
3rd person plural fræva frævuðu frævi frævaði
imperative present
2nd person singular fræva
1st person plural frævum
2nd person plural frævið
Conjugation of fræva — mediopassive (weak class 2)
infinitive frævask
present participle frævandisk
past participle frævazk
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular frævumk frævuðumk frævumk frævuðumk
2nd person singular frævask frævaðisk frævisk frævaðisk
3rd person singular frævask frævaðisk frævisk frævaðisk
1st person plural frævumsk frævuðumsk frævimsk frævaðimsk
2nd person plural frævizk frævuðuzk frævizk frævaðizk
3rd person plural frævask frævuðusk frævisk frævaðisk
imperative present
2nd person singular frævask
1st person plural frævumsk
2nd person plural frævizk

Descendants

  • Norwegian Nynorsk: fræve

Adjective

fræva

  1. inflection of frær:
    1. strong feminine accusative singular
    2. strong masculine accusative plural
    3. weak masculine oblique singular
    4. weak feminine nominative singular
    5. weak neuter singular

Noun

fræva

  1. indefinite genitive plural of fræ

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “fræva”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 152; also available at the Internet Archive