frikänna

Swedish

Etymology

fri +‎ känna

Verb

frikänna (present frikänner, preterite frikände, supine frikänt, imperative frikänn)

  1. (law) acquit
    Synonym: fria
    Antonym: fälla

Conjugation

Conjugation of frikänna (weak)
active passive
infinitive frikänna frikännas
supine frikänt frikänts
imperative frikänn —
imper. plural1 frikännen —
present past present past
indicative frikänner frikände frikänns, frikännes frikändes
ind. plural1 frikänna frikände frikännas frikändes
subjunctive2 frikänne frikände frikännes frikändes
present participle frikännande
past participle frikänd

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.