fylja

Icelandic

Etymology

From Old Norse fylja (filly).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfɪlja/
    • Rhymes: -ɪlja

Verb

fylja (weak verb, third-person singular past indicative fyljaði, supine fyljað)

  1. (of stallions) to cover, to copulate with [with accusative]

Conjugation

fylja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur fylja
supine sagnbót fyljað
present participle
fyljandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég fylja fyljaði fylji fyljaði
þú fyljar fyljaðir fyljir fyljaðir
hann, hún, það fyljar fyljaði fylji fyljaði
plural við fyljum fyljuðum fyljum fyljuðum
þið fyljið fyljuðuð fyljið fyljuðuð
þeir, þær, þau fylja fyljuðu fylji fyljuðu
imperative boðháttur
singular þú fylja (þú), fyljaðu
plural þið fyljið (þið), fyljiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
fyljast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að fyljast
supine sagnbót fyljast
present participle
fyljandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég fyljast fyljaðist fyljist fyljaðist
þú fyljast fyljaðist fyljist fyljaðist
hann, hún, það fyljast fyljaðist fyljist fyljaðist
plural við fyljumst fyljuðumst fyljumst fyljuðumst
þið fyljist fyljuðust fyljist fyljuðust
þeir, þær, þau fyljast fyljuðust fyljist fyljuðust
imperative boðháttur
singular þú fyljast (þú), fyljastu
plural þið fyljist (þið), fyljisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
fyljaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
fyljaður fyljuð fyljað fyljaðir fyljaðar fyljuð
accusative
(þolfall)
fyljaðan fyljaða fyljað fyljaða fyljaðar fyljuð
dative
(þágufall)
fyljuðum fyljaðri fyljuðu fyljuðum fyljuðum fyljuðum
genitive
(eignarfall)
fyljaðs fyljaðrar fyljaðs fyljaðra fyljaðra fyljaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
fyljaði fyljaða fyljaða fyljuðu fyljuðu fyljuðu
accusative
(þolfall)
fyljaða fyljuðu fyljaða fyljuðu fyljuðu fyljuðu
dative
(þágufall)
fyljaða fyljuðu fyljaða fyljuðu fyljuðu fyljuðu
genitive
(eignarfall)
fyljaða fyljuðu fyljaða fyljuðu fyljuðu fyljuðu

Norwegian Nynorsk

Noun

fylja f (definite singular fylja, indefinite plural fyljer or fyljor, definite plural fyljene or fyljone)

  1. (pre-2012) alternative form of fylje
  2. definite singular of fylje

Verb

fylja (present tense fyljar, past tense fylja, past participle fylja, passive infinitive fyljast, present participle fyljande, imperative fylja/fylj)

  1. alternative form of følje

Old Norse

Alternative forms

  • fyla

Etymology

Akin to foli.

Noun

fylja f (genitive fylju)

  1. a filly ("young female horse")

Declension

Declension of fylja (weak jōn-stem)
feminine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative fylja fyljan fyljur fyljurnar
accusative fylju fyljuna fyljur fyljurnar
dative fylju fyljunni fyljum fyljunum
genitive fylju fyljunnar fylja fyljanna

Descendants

  • English: filly
  • Icelandic: fylja

Further reading

Zoëga, Geir T. (1910) “fylja”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive