gündüz

See also: Gündüz

Azerbaijani

Etymology

From Old Anatolian Turkish كوندوز (gündüz), ultimately from Proto-Turkic *küntüŕ (“in the daytime”).

Pronunciation

  • IPA(key): [ɟynˈdyz], [d͡ʒynˈdyz]
  • Hyphenation: gün‧düz
  • Audio:(file)

Noun

gündüz (definite accusative gündüzü, plural gündüzlər)

  1. daytime

Declension

Declension of gündüz
singular plural
nominative gündüzgündüzlər
definite accusative gündüzügündüzləri
dative gündüzəgündüzlərə
locative gündüzdəgündüzlərdə
ablative gündüzdəngündüzlərdən
definite genitive gündüzüngündüzlərin
Possessive forms of gündüz
nominative
singular plural
mənim (“my”) gündüzüm gündüzlərim
sənin (“your”) gündüzün gündüzlərin
onun (“his/her/its”) gündüzü gündüzləri
bizim (“our”) gündüzümüz gündüzlərimiz
sizin (“your”) gündüzünüz gündüzləriniz
onların (“their”) gündüzü or gündüzləri gündüzləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) gündüzümü gündüzlərimi
sənin (“your”) gündüzünü gündüzlərini
onun (“his/her/its”) gündüzünü gündüzlərini
bizim (“our”) gündüzümüzü gündüzlərimizi
sizin (“your”) gündüzünüzü gündüzlərinizi
onların (“their”) gündüzünü or gündüzlərini gündüzlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) gündüzümə gündüzlərimə
sənin (“your”) gündüzünə gündüzlərinə
onun (“his/her/its”) gündüzünə gündüzlərinə
bizim (“our”) gündüzümüzə gündüzlərimizə
sizin (“your”) gündüzünüzə gündüzlərinizə
onların (“their”) gündüzünə or gündüzlərinə gündüzlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) gündüzümdə gündüzlərimdə
sənin (“your”) gündüzündə gündüzlərində
onun (“his/her/its”) gündüzündə gündüzlərində
bizim (“our”) gündüzümüzdə gündüzlərimizdə
sizin (“your”) gündüzünüzdə gündüzlərinizdə
onların (“their”) gündüzündə or gündüzlərində gündüzlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) gündüzümdən gündüzlərimdən
sənin (“your”) gündüzündən gündüzlərindən
onun (“his/her/its”) gündüzündən gündüzlərindən
bizim (“our”) gündüzümüzdən gündüzlərimizdən
sizin (“your”) gündüzünüzdən gündüzlərinizdən
onların (“their”) gündüzündən or gündüzlərindən gündüzlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) gündüzümün gündüzlərimin
sənin (“your”) gündüzünün gündüzlərinin
onun (“his/her/its”) gündüzünün gündüzlərinin
bizim (“our”) gündüzümüzün gündüzlərimizin
sizin (“your”) gündüzünüzün gündüzlərinizin
onların (“their”) gündüzünün or gündüzlərinin gündüzlərinin

Derived terms

Adverb

gündüz

  1. by day, during the day

Further reading

Gagauz

Cyrillic гӱндӱз

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish كوندوز (gündüz), from Proto-Turkic *küntüŕ. Compare Turkish and Azerbaijani gündüz.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɡynˈdyz/
  • Hyphenation: gün‧düz

Noun

gündüz (definite accusative gündüzü, plural gündüzlär)

  1. day, daytime

Declension

Declension of gündüz
singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) gündüz gündüzlär
definite accusative (belirtme) gündüzü gündüzleri
dative (yönelme) gündüzä gündüzlerä
locative (bulunma) gündüzdä gündüzlerdä
ablative (çıkma) gündüzdän gündüzlerin
genitive (tamlayan) gündüzün gündüzlerin

Adverb

gündüz

  1. during the day, during daytime
    Synonym: gündüzün

Derived terms

  • gündüzün

Further reading

  • Kopuşçu M. İ. , Todorova S. A. , Kiräkova T.İ., editors (2019), “gündüz”, in Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 5-12, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 75
  • N. A Baskakov, editor (1972), “гӱндӱз”, in Gagauzsko-Russko-Moldavskij Slovarʹ [Gagauz-Russian-Moldovan Dictionary], Moskva: Izdatelʹstvo Sovetskaja Enciklopedija, →ISBN, page 124
  • Çebotar, Petri, Dron, Ion (2002) “gündüz”, in Gagauzça-Rusça-Romınca Sözlük [Gagauz-Russian-Romanian Dictionary], Chișinău: Pontos Press, →ISBN, page 289

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish كوندوز (gündüz, “daytime”), from Old Anatolian Turkish كوندوز (gündüz), ultimately from Proto-Turkic *küntüŕ (“at day, at daytime”).

Cognate with Old Turkic 𐰚𐰇𐰦𐰇𐰔 (kündüz, “by day”), Crimean Tatar kündüz, Kazakh күндіз (kündız), Kyrgyz күндүз (kündüz), Uzbek kunduz, Bashkir көндөҙ (köndöź), Turkmen gündiz (“by day”), Khakas кӱндес (kündes, “by day; at daytime, during one day”), Yakut күнүс (künüs, “by day”), Chuvash кӑнтӑр (kănt̬ăr, “noon”), etc.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɟynˈdyz/
  • Hyphenation: gün‧düz
  • Audio:(file)

Noun

gündüz (definite accusative gündüzü, plural gündüzler)

  1. daytime
  2. (Çorum) a dancing event made in the morning when a bride leaves home.

Declension

Declension of gündüz
singular plural
nominative gündüz gündüzler
definite accusative gündüzü gündüzleri
dative gündüze gündüzlere
locative gündüzde gündüzlerde
ablative gündüzden gündüzlerden
genitive gündüzün gündüzlerin
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular gündüzüm gündüzlerim
2nd singular gündüzün gündüzlerin
3rd singular gündüzü gündüzleri
1st plural gündüzümüz gündüzlerimiz
2nd plural gündüzünüz gündüzleriniz
3rd plural gündüzleri gündüzleri
definite accusative
singular plural
1st singular gündüzümü gündüzlerimi
2nd singular gündüzünü gündüzlerini
3rd singular gündüzünü gündüzlerini
1st plural gündüzümüzü gündüzlerimizi
2nd plural gündüzünüzü gündüzlerinizi
3rd plural gündüzlerini gündüzlerini
dative
singular plural
1st singular gündüzüme gündüzlerime
2nd singular gündüzüne gündüzlerine
3rd singular gündüzüne gündüzlerine
1st plural gündüzümüze gündüzlerimize
2nd plural gündüzünüze gündüzlerinize
3rd plural gündüzlerine gündüzlerine
locative
singular plural
1st singular gündüzümde gündüzlerimde
2nd singular gündüzünde gündüzlerinde
3rd singular gündüzünde gündüzlerinde
1st plural gündüzümüzde gündüzlerimizde
2nd plural gündüzünüzde gündüzlerinizde
3rd plural gündüzlerinde gündüzlerinde
ablative
singular plural
1st singular gündüzümden gündüzlerimden
2nd singular gündüzünden gündüzlerinden
3rd singular gündüzünden gündüzlerinden
1st plural gündüzümüzden gündüzlerimizden
2nd plural gündüzünüzden gündüzlerinizden
3rd plural gündüzlerinden gündüzlerinden
genitive
singular plural
1st singular gündüzümün gündüzlerimin
2nd singular gündüzünün gündüzlerinin
3rd singular gündüzünün gündüzlerinin
1st plural gündüzümüzün gündüzlerimizin
2nd plural gündüzünüzün gündüzlerinizin
3rd plural gündüzlerinin gündüzlerinin
Predicative forms
singular plural
1st singular gündüzüm gündüzlerim
2nd singular gündüzsün gündüzlersin
3rd singular gündüz
gündüzdür 		gündüzler
gündüzlerdir
1st plural gündüzüz gündüzleriz
2nd plural gündüzsünüz gündüzlersiniz
3rd plural gündüzler gündüzlerdir

Antonyms

Derived terms

  • gündüz feneri
  • gündüz gösterimi
  • gündüz gözüyle
  • gündüz külahlı, gece silahlı
  • gündüzcü
  • gündüzki
  • gündüzleri
  • gündüzleyin
  • gündüzlü
  • gündüzlük
  • gündüzün

Adverb

gündüz

  1. by day, during the day

Further reading

  • “gündüz”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “gündüz”, in Nişanyan Sözlük
  • “gündüz”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1982
  • Eren, Hasan (1999) “gündüz”, in Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü [Etymological Dictionary of the Turkish Language]‎[1] (in Turkish), Ankara: Bizim Büro Basım Evi
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.