gălăgie

Romanian

Etymology

From gălăgi (to make noise) +‎ -ie.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ɡə.ləˈd͡ʒi.e/
  • Audio:(file)
  • Audio:(file)

Noun

gălăgie f (uncountable)

  1. noise, din, racket, uproar, hubbub
    Synonyms: hărmălaie, larmă, zgomot

Declension

Declension of gălăgie
singular only indefinite definite
nominative-accusative gălăgie gălăgia
genitive-dative gălăgii gălăgiei
vocative gălăgie, gălăgio

Derived terms

References

  1. ^ gălăgi in Alexandru Ciorănescu, Dicționarul etimologic român, Tenerife: Universidad de la Laguna, 1958–66.