Romanian
Etymology
Borrowed from Hungarian lárma, from German Lärm, from Italian all'arme. Doublet of alarmă.
Noun
larmă f (plural larme)
- noise
Declension
Declension of larmă
|
|
singular
|
|
plural
|
|
|
indefinite
|
definite
|
indefinite
|
definite
|
| nominative-accusative
|
larmă
|
larma
|
larme
|
larmele
|
| genitive-dative
|
larme
|
larmei
|
larme
|
larmelor
|
| vocative
|
larmă, larmo
|
larmelor
|