głowina

See also: głowiną

Polish

Etymology

From głowa +‎ -ina. First attested in 1688.[1]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ɡwɔˈvi.na/
  • Rhymes: -ina
  • Syllabification: gło‧wi‧na

Noun

głowina f

  1. (endearing) head, noggin (part of the body of an animal or human which contains the brain, mouth and main sense organs)
    Synonyms: arbuz, bania, baniak, baśka, dynia, dyńka, głowa, główka, łeb, łepetyna, pała, (literary) skroń, makówka

Declension

Declension of głowina
singular plural
nominative głowina głowiny
genitive głowiny głowin
dative głowinie głowinom
accusative głowinę głowiny
instrumental głowiną głowinami
locative głowinie głowinach
vocative głowino głowiny

References

  1. ^ Michał Bujnowski (1688) DROGA do DOMV‎[1] (in Polish), page 43

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.