gebruikmaken

Dutch

Etymology

From gebruik +‎ maken.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣə.ˈbrœy̯kmaːkə(n)/
  • Audio:(file)

Verb

gebruikmaken

  1. to make use

Conjugation

Conjugation of gebruikmaken (weak, separable)
infinitive gebruikmaken
past singular maakte gebruik
past participle gebruikgemaakt
infinitive gebruikmaken
gerund gebruikmaken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular maak gebruik maakte gebruik gebruikmaak gebruikmaakte
2nd person sing. (jij) maakt gebruik, maak gebruik2 maakte gebruik gebruikmaakt gebruikmaakte
2nd person sing. (u) maakt gebruik maakte gebruik gebruikmaakt gebruikmaakte
2nd person sing. (gij) maakt gebruik maakte gebruik gebruikmaakt gebruikmaakte
3rd person singular maakt gebruik maakte gebruik gebruikmaakt gebruikmaakte
plural maken gebruik maakten gebruik gebruikmaken gebruikmaakten
subjunctive sing.1 make gebruik maakte gebruik gebruikmake gebruikmaakte
subjunctive plur.1 maken gebruik maakten gebruik gebruikmaken gebruikmaakten
imperative sing. maak gebruik
imperative plur.1 maakt gebruik
participles gebruikmakend gebruikgemaakt
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.