gedėti
Lithuanian
Etymology
From Proto-Balto-Slavic *gend-, from Proto-Indo-European *gʷʰedʰ-.
Pronunciation
- IPA(key): /ɡʲɛˈdʲeːtʲɪ/
Verb
gedė́ti (third-person present tense gẽdi, third-person past tense gedė́jo)[1]
- (+ genitive) to mourn
- (katastrofos) aukų - to mourn for victims (of a catastrophe)
Conjugation
| singular vienaskaita | plural daugiskaita | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| aš | tu | jis/ji | mes | jūs | jie/jos | |||
| indicative | present | gedžiù | gedi̇̀ | gẽdi | gẽdime, gẽdim |
gẽdite, gẽdit |
gẽdi | |
| past | gedė́jau | gedė́jai | gedė́jo | gedė́jome, gedė́jom |
gedė́jote, gedė́jot |
gedė́jo | ||
| past frequentative | gedė́davau | gedė́davai | gedė́davo | gedė́davome, gedė́davom |
gedė́davote, gedė́davot |
gedė́davo | ||
| future | gedė́siu | gedė́si | gedė̃s | gedė́sime, gedė́sim |
gedė́site, gedė́sit |
gedė̃s | ||
| subjunctive | gedė́čiau | gedė́tum, gedė́tumei |
gedė́tų | gedė́tumėme, gedė́tumėm, gedė́tume |
gedė́tumėte, gedė́tumėt |
gedė́tų | ||
| imperative | — | gedė́k, gedė́ki |
tegẽdi, tegẽdie |
gedė́kime, gedė́kim |
gedė́kite, gedė́kit |
tegẽdi, tegẽdie | ||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Synonyms
- (+ genitive) gailėti; (+ accusative) apgailėti
Derived terms
(Nouns)
- gedė́jimas m
Related terms
(Nouns)
- gedulas m
See also
References
- ^ Balčikonis, Juozas et al. (1954), Dabartinės lietuvių kalbos žodynas. Vilnius: Valstybinė politinės ir mokslinės literatūros leidykla.