gehoorzaam

Dutch

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣəˈɦoːrˌzaːm/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ge‧hoor‧zaam

Etymology 1

From Middle Dutch gehoorsaem, from Old Dutch *gihōrsam, from Proto-West Germanic *gahauʀisam. Equivalent to gehoor +‎ -zaam.

Adjective

gehoorzaam (comparative gehoorzamer, superlative gehoorzaamst)

  1. obedient
    De hond is heel gehoorzaam en luistert altijd naar zijn baas. ― The dog is very obedient and always listens to its owner.
    Kinderen zijn niet altijd gehoorzaam aan hun ouders. ― Children are not always obedient to their parents.
    Van alle leerlingen is zij de gehoorzaamste. ― Of all the students, she is the most obedient.
Declension
Declension of gehoorzaam
uninflected gehoorzaam
inflected gehoorzame
comparative gehoorzamer
positive comparative superlative
predicative/adverbial gehoorzaam gehoorzamer het gehoorzaamst
het gehoorzaamste
indefinite m./f. sing. gehoorzame gehoorzamere gehoorzaamste
n. sing. gehoorzaam gehoorzamer gehoorzaamste
plural gehoorzame gehoorzamere gehoorzaamste
definite gehoorzame gehoorzamere gehoorzaamste
partitive gehoorzaams gehoorzamers —
Antonyms
Derived terms
Descendants
  • Afrikaans: gehoorsaam
  • Negerhollands: gehoorsaam
  • → West Frisian: gehoarsum

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

gehoorzaam

  1. inflection of gehoorzamen:
    1. first-person singular present indicative
    2. (in case of inversion) second-person singular present indicative
    3. imperative
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.