genihtsum
Old English
Alternative forms
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /jeˈnixt.sum/, [jeˈniçt.sum]
Adjective
ġenihtsum (superlative ġenihtsumest)
Declension
Declension of ġenihtsum — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | ġenihtsum | ġenihtsumu, ġenihtsumo | ġenihtsum |
| Accusative | ġenihtsumne | ġenihtsume | ġenihtsum |
| Genitive | ġenihtsumes | ġenihtsumre | ġenihtsumes |
| Dative | ġenihtsumum | ġenihtsumre | ġenihtsumum |
| Instrumental | ġenihtsume | ġenihtsumre | ġenihtsume |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | ġenihtsume | ġenihtsuma, ġenihtsume | ġenihtsumu, ġenihtsumo |
| Accusative | ġenihtsume | ġenihtsuma, ġenihtsume | ġenihtsumu, ġenihtsumo |
| Genitive | ġenihtsumra | ġenihtsumra | ġenihtsumra |
| Dative | ġenihtsumum | ġenihtsumum | ġenihtsumum |
| Instrumental | ġenihtsumum | ġenihtsumum | ġenihtsumum |
Declension of ġenihtsum — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | ġenihtsuma | ġenihtsume | ġenihtsume |
| Accusative | ġenihtsuman | ġenihtsuman | ġenihtsume |
| Genitive | ġenihtsuman | ġenihtsuman | ġenihtsuman |
| Dative | ġenihtsuman | ġenihtsuman | ġenihtsuman |
| Instrumental | ġenihtsuman | ġenihtsuman | ġenihtsuman |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | ġenihtsuman | ġenihtsuman | ġenihtsuman |
| Accusative | ġenihtsuman | ġenihtsuman | ġenihtsuman |
| Genitive | ġenihtsumra, ġenihtsumena | ġenihtsumra, ġenihtsumena | ġenihtsumra, ġenihtsumena |
| Dative | ġenihtsumum | ġenihtsumum | ġenihtsumum |
| Instrumental | ġenihtsumum | ġenihtsumum | ġenihtsumum |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “ĠENIHTSUM”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “ĠENYHTSUM”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.