genihtsumnes
Old English
Alternative forms
- ġenyhtsumnes
Etymology
Equivalent to ġenihtsum + -nes.
Pronunciation
- IPA(key): /jeˈnixt.sum.nes/, [jeˈniçt.sum.nes]
Noun
ġenihtsumnes f (nominative plural ġenihtsumnessa)
- abundance as a condition or an amount
- late 9th century, translation of Bede's Ecclesiastical History
- Æfter þyssum cōm gōd ġēar, ⁊ swā ēac miċel ġenihtsumnys wǣstma on Breotone lond, swā nǣniġ æfteryldo syððan ġemunan mæġ.
- After that came a good year, and there was such a great abundance of produce in the land of Britain, as no age since can record.
- late 9th century, translation of Bede's Ecclesiastical History
- sufficiency
Declension
Strong ō-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ġenihtsumnes | ġenihtsumnessa, ġenihtsumnesse |
| accusative | ġenihtsumnesse | ġenihtsumnessa, ġenihtsumnesse |
| genitive | ġenihtsumnesse | ġenihtsumnessa |
| dative | ġenihtsumnesse | ġenihtsumnessum |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “ĠENIHTSUMNES”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “ĠENYHTSUMNES”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “ĠENYHTSUMNES supplemental input”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.