gissla
Swedish
Etymology
Verb
gissla (present gisslar, preterite gisslade, supine gisslat, imperative gissla)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | gissla | gisslas | ||
| supine | gisslat | gisslats | ||
| imperative | gissla | — | ||
| imper. plural1 | gisslen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | gisslar | gisslade | gisslas | gisslades |
| ind. plural1 | gissla | gisslade | gisslas | gisslades |
| subjunctive2 | gissle | gisslade | gissles | gisslades |
| present participle | gisslande | |||
| past participle | gisslad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.