gnæggia
Old Swedish
Etymology
From Old Norse hneggja, from Proto-Germanic *hnajjaną.
Verb
gnæggia
- to neigh
Conjugation
imp2sg=gnægPlease see Module:checkparams for help with this warning.
| present | past | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | gnæggia | — | ||||
| participle | gnæggiandi, gnæggiande | gnaghþer | ||||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | gnægger | gnæggi, gnægge | — | gnaghþi, gnaghþe | gnaghþi, gnaghþe | |
| þū | gnægger | gnæggi, gnægge | gnægg | gnaghþi, gnaghþe | gnaghþi, gnaghþe | |
| han | gnægger | gnæggi, gnægge | — | gnaghþi, gnaghþe | gnaghþi, gnaghþe | |
| vīr | gnæggium, gnæggiom | gnæggium, gnæggiom | gnæggium, gnæggiom | gnaghþum, gnaghþom | gnaghþum, gnaghþom | |
| īr | gnæggin | gnæggin | gnæggin | gnaghþin | gnaghþin | |
| þēr | gnæggia | gnæggin | — | gnaghþu, gnaghþo | gnaghþin | |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | gnæggs | gnæggis | — | gnaghþis, -es | gnaghþis, -es | |
| þū | gnæggs | gnæggis | — | gnaghþis, -es | gnaghþis, -es | |
| han | gnæggs | gnæggis | — | gnaghþis, -es | gnaghþis, -es | |
| vīr | gnæggiums, -ioms | gnæggiums, -ioms | — | gnaghþums, -oms | gnaghþums, -oms | |
| īr | gnæggins | gnæggins | — | gnaghþins | gnaghþins | |
| þēr | gnæggias | gnæggins | — | gnaghþus, -os | gnaghþins | |
Descendants
- Swedish: gnägga