Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *grōniz (“green”). Cognate with Old English grēne, Old Frisian grēne, Old Saxon grōni, Old Dutch gruoni, Old High German gruoni.
Adjective
grǿnn (comparative grǿnni, superlative grǿnstr)
- green, fresh
- good, fit
Declension
Strong declension of superlative of grǿnn
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
grǿnstr
|
grǿnst
|
grǿnst
|
| accusative
|
grǿnstan
|
grǿnsta
|
grǿnst
|
| dative
|
grǿnstum
|
grǿnstri
|
grǿnstu
|
| genitive
|
grǿnsts
|
grǿnstrar
|
grǿnsts
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
grǿnstir
|
grǿnstar
|
grǿnst
|
| accusative
|
grǿnsta
|
grǿnstar
|
grǿnst
|
| dative
|
grǿnstum
|
grǿnstum
|
grǿnstum
|
| genitive
|
grǿnstra
|
grǿnstra
|
grǿnstra
|
Weak declension of superlative of grǿnn
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
grǿnsti
|
grǿnsta
|
grǿnsta
|
| accusative
|
grǿnsta
|
grǿnstu
|
grǿnsta
|
| dative
|
grǿnsta
|
grǿnstu
|
grǿnsta
|
| genitive
|
grǿnsta
|
grǿnstu
|
grǿnsta
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
grǿnstu
|
grǿnstu
|
grǿnstu
|
| accusative
|
grǿnstu
|
grǿnstu
|
grǿnstu
|
| dative
|
grǿnstum
|
grǿnstum
|
grǿnstum
|
| genitive
|
grǿnstu
|
grǿnstu
|
grǿnstu
|
Descendants
See also
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “grœnn”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 174; also available at the Internet Archive