grauw

Dutch

Alternative forms

graauw, graeuw (obsolete)

Pronunciation

IPA^(key): /ɣrɑu̯/
Audio: (file)
Hyphenation: grauw
Rhymes: -ɑu̯
Homophone: Grouw

Etymology 1

From Middle Dutch grau, from Old Dutch grāo, from Proto-West Germanic *grāu, from Proto-Germanic *grēwaz.

Adjective

grauw (comparative grauwer, superlative grauwst)

(literally) grey, not brightly colored, ashen, grubby, grimy
(figuratively) dreary, grim, gloomy

Declension

Declension of grauw
uninflected	grauw
inflected	grauwe
comparative	grauwer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		grauw	grauwer	het grauwst het grauwste
indefinite	m./f. sing.	grauwe	grauwere	grauwste
	n. sing.	grauw	grauwer	grauwste
	plural	grauwe	grauwere	grauwste
definite		grauwe	grauwere	grauwste
partitive		grauws	grauwers	—

Derived terms

Descendants

Afrikaans: grou
Jersey Dutch: xrāuje, grô
Negerhollands: grou

Noun

grauw n (uncountable)

(uncountable) the colour grey
(uncountable, chiefly in compounds) grey stone or brick
- 2011, Monika Sauwer, Het raadsel vader. Een ongemakkelijk afscheid, Nieuw Amsterdam:
  ‘De buitenmuren op te halen in grijskleurig hard grauw waartussen banden van geele Friesche steen.’
  (please add an English translation of this quotation)
(collective) poor people
(collective, derogatory) plebs

Derived terms

boerengrauw
grauwtje
hardgrauw
morgengrauw
ochtendgrauw

Etymology 2

Deverbal from grauwen.

Noun

grauw m (plural grauwen)

growl, snap; a snappy, gruff statement
- 1875, Dirck Adriaensz. Valcooch, Den reghel der Duytsche schoolmeesters. Eene bijdrage tot de geschiedenis van het schoolwezen in het laatst der XVIe en het begin der XVIIe eeuw, publ. by Joh. Ykema, 13.
  De tweede, de derde maendt sal men haer bien
  Sachte handtplackens en propere grauwen,
  The second and third month one should offer them
  moderate application of the paddle and appropriate snaps,