grynna

Icelandic

Etymology

From grunnur (shallow).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkrɪnːa/
  • Rhymes: -ɪnːa

Verb

grynna (weak verb, third-person singular past indicative grynnti, supine grynnt)

  1. (impersonal) to become shallow

Conjugation

grynna – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur grynna
supine sagnbót grynnt
present participle
grynnandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég grynni grynnti grynni grynnti
þú grynnir grynntir grynnir grynntir
hann, hún, það grynnir grynnti grynni grynnti
plural við grynnum grynntum grynnum grynntum
þið grynnið grynntuð grynnið grynntuð
þeir, þær, þau grynna grynntu grynni grynntu
imperative boðháttur
singular þú grynn (þú), grynntu
plural þið grynnið (þið), grynniði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
grynnast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að grynnast
supine sagnbót grynnst
present participle
grynnandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég grynnist grynntist grynnist grynntist
þú grynnist grynntist grynnist grynntist
hann, hún, það grynnist grynntist grynnist grynntist
plural við grynnumst grynntumst grynnumst grynntumst
þið grynnist grynntust grynnist grynntust
þeir, þær, þau grynnast grynntust grynnist grynntust
imperative boðháttur
singular þú grynnst (þú), grynnstu
plural þið grynnist (þið), grynnisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
grynntur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
grynntur grynnt grynnt grynntir grynntar grynnt
accusative
(þolfall)
grynntan grynnta grynnt grynnta grynntar grynnt
dative
(þágufall)
grynntum grynntri grynntu grynntum grynntum grynntum
genitive
(eignarfall)
grynnts grynntrar grynnts grynntra grynntra grynntra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
grynnti grynnta grynnta grynntu grynntu grynntu
accusative
(þolfall)
grynnta grynntu grynnta grynntu grynntu grynntu
dative
(þágufall)
grynnta grynntu grynnta grynntu grynntu grynntu
genitive
(eignarfall)
grynnta grynntu grynnta grynntu grynntu grynntu

Swedish

Noun

grynna c

  1. shallow, rock at or under the water surface