gubba

English

Noun

gubba (plural gubbas)

  1. Alternative form of gubbah.

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkʏpːa/
    Rhymes: -ʏpːa

Verb

gubba (weak verb, third-person singular past indicative gubbaði, supine gubbað)

  1. to throw up, to puke, to vomit [with dative]
    Synonyms: kasta upp, selja upp, spúa, spýja, æla

Conjugation

gubba – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að gubba
supine sagnbót gubbað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 gubbandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég gubba gubbaði gubbi gubbaði
þú gubbar gubbaðir gubbir gubbaðir
hann, hún, það gubbar gubbaði gubbi gubbaði
plural við gubbum gubbuðum gubbum gubbuðum
þið gubbið gubbuðuð gubbið gubbuðuð
þeir, þær, þau gubba gubbuðu gubbi gubbuðu
imperative boðháttur
singular þú gubba (þú), gubbaðu
plural þið gubbið (þið), gubbiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
gubbast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að gubbast
supine sagnbót gubbast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 gubbandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég gubbast gubbaðist gubbist gubbaðist
þú gubbast gubbaðist gubbist gubbaðist
hann, hún, það gubbast gubbaðist gubbist gubbaðist
plural við gubbumst gubbuðumst gubbumst gubbuðumst
þið gubbist gubbuðust gubbist gubbuðust
þeir, þær, þau gubbast gubbuðust gubbist gubbuðust
imperative boðháttur
singular þú gubbast (þú), gubbastu
plural þið gubbist (þið), gubbisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
gubbaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		gubbaður gubbuð gubbað gubbaðir gubbaðar gubbuð
accusative
(þolfall) 		gubbaðan gubbaða gubbað gubbaða gubbaðar gubbuð
dative
(þágufall) 		gubbuðum gubbaðri gubbuðu gubbuðum gubbuðum gubbuðum
genitive
(eignarfall) 		gubbaðs gubbaðrar gubbaðs gubbaðra gubbaðra gubbaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		gubbaði gubbaða gubbaða gubbuðu gubbuðu gubbuðu
accusative
(þolfall) 		gubbaða gubbuðu gubbaða gubbuðu gubbuðu gubbuðu
dative
(þágufall) 		gubbaða gubbuðu gubbaða gubbuðu gubbuðu gubbuðu
genitive
(eignarfall) 		gubbaða gubbuðu gubbaða gubbuðu gubbuðu gubbuðu
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.