hånskratt
Swedish
Etymology
From hån (“mockery, scorn”) + skratt (“laughter”).
Noun
hånskratt n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | hånskratt | hånskratts |
| definite | hånskrattet | hånskrattets | |
| plural | indefinite | hånskratt | hånskratts |
| definite | hånskratten | hånskrattens |