höküm

Turkmen

Etymology

Borrowed from Arabic حُكْم (ḥukm).

Pronunciation

  • Hyphenation: hö‧küm

Noun

höküm (definite accusative hökümi, plural hökümler)

  1. order, command
  2. sentence, verdict
  3. rule, authority

Declension

Declension of höküm
singular plural
nominative höküm hökümler
accusative hökümi hökümleri
genitive hökümiň hökümleriň
dative höküme hökümlere
locative hökümde hökümlerde
ablative hökümden hökümlerden

Derived terms

Further reading