hagga

See also: håggå

Afar

Pronunciation

IPA^(key): /haɡˈɡa/ [hʌɡˈɡʌ]
Hyphenation: hag‧ga

Noun

haggá f

amazement

References

Mohamed Hassan Kamil (2015) L’afar: description grammaticale d’une langue couchitique (Djibouti, Erythrée et Ethiopie)‎^[1], Paris: Université Sorbonne Paris Cité (doctoral thesis), page 75

Icelandic

Pronunciation

IPA^(key): /ˈhakːa/
Rhymes: -akːa

Verb

hagga (weak verb, third-person singular past indicative haggaði, supine haggað)

to budge [with dative]
Honum verður ekki haggað.
He won't budge. (He won't be budged.)

Conjugation

*hagga* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að hagga
supine sagnbót		haggað
present participle lýsingarháttur nútíðar		haggandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	hagga	haggaði	haggi	haggaði
	þú	haggar	haggaðir	haggir	haggaðir
	hann, hún, það	haggar	haggaði	haggi	haggaði
plural	við	höggum	högguðum	höggum	högguðum
	þið	haggið	högguðuð	haggið	högguðuð
	þeir, þær, þau	hagga	högguðu	haggi	högguðu

		imperative boðháttur
singular	þú	hagga (þú), haggaðu
plural	þið	haggið (þið), haggiði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*haggast* – mediopassive voice (*miðmynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að haggast
supine sagnbót		haggast
present participle lýsingarháttur nútíðar		haggandist (rare; see appendix)

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	haggast	haggaðist	haggist	haggaðist
	þú	haggast	haggaðist	haggist	haggaðist
	hann, hún, það	haggast	haggaðist	haggist	haggaðist
plural	við	höggumst	högguðumst	höggumst	högguðumst
	þið	haggist	högguðust	haggist	högguðust
	þeir, þær, þau	haggast	högguðust	haggist	högguðust

		imperative boðháttur
singular	þú	haggast (þú), haggastu
plural	þið	haggist (þið), haggisti¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

hagga við
haggast

Swedish

Etymology

Ultimately from Proto-West Germanic *hagatussjā (“witch”). Compare häxa (“witch, hag”), a German borrowing. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term. Which language was this borrowed from? No entry in SAOB.

Noun

hagga c

(derogatory) an unpleasant (older) woman; a hag

Declension

Declension of *hagga*
		nominative	genitive
singular	indefinite	hagga	haggas
singular	definite	haggan	haggans
plural	indefinite	haggor	haggors
plural	definite	haggorna	haggornas