haklı

See also: Häkli

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish حقلو, حقلی (haklı). By surface analysis, hak +‎ -lı.

Pronunciation

  • IPA(key): /hakˈlɯ/, [hakˈɫɯ]
  • Hyphenation: hak‧lı

Adjective

haklı

  1. right, correct, just, deserved
    Synonyms: doğru, muhik

Declension

Predicative forms of haklı
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) haklıyım haklı mıyım?
sen (you are) haklısın haklı mısın?
o (he/she/it is) haklı / haklıdır haklı mı?
biz (we are) haklıyız haklı mıyız?
siz (you are) haklısınız haklı mısınız?
onlar (they are) haklı(lar) haklı(lar) mı?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) haklıydım haklı mıydım?
sen (you were) haklıydın haklı mıydın?
o (he/she/it was) haklıydı haklı mıydı?
biz (we were) haklıydık haklı mıydık?
siz (you were) haklıydınız haklı mıydınız?
onlar (they were) haklıydılar haklı mıydılar?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) haklıymışım haklı mıymışım?
sen (you were) haklıymışsın haklı mıymışsın?
o (he/she/it was) haklıymış haklı mıymış?
biz (we were) haklıymışız haklı mıymışız?
siz (you were) haklıymışsınız haklı mıymışsınız?
onlar (they were) haklıymışlar haklı mıymışlar?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) haklıysam haklı mıysam?
sen (if you) haklıysan haklı mıysan?
o (if he/she/it) haklıysa haklı mıysa?
biz (if we) haklıysak haklı mıysak?
siz (if you) haklıysanız haklı mıysanız?
onlar (if they) haklıysalar haklı mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Derived terms

  • haklı bulmak
  • haklı çıkmak
  • haklı olmak
  • haklılık

Further reading

  • haklı”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
  • Redhouse, James W. (1890) “حقلو”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 795