hallia
Finnish
Noun
hallia
Anagrams
Ingrian
Etymology 1
From Proto-Finnic *halëda. Cognates include dialectal Finnish halea, haalea and Estonian hale.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈhɑliɑ/, [ˈhɑlʲːe̞]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈhɑliɑ/, [ˈhɑlˑiɑ]
- Rhymes: -ɑleː, -ɑliɑ
- Hyphenation: hal‧li‧a
Noun
hallia
Adjective
hallia (comparative halliamp)
- grieving
- 1936, D. I. Efimov, Lukukirja: Inkeroisia alkușkouluja vart (ensimäine osa), Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 7:
- Miä vet saan lypsää, - halliaal meeleel vastais Ksenja.
- I can milk, after all - Ksenja answered in a grieving mood.
Declension
| Declension of hallia (type 3/kana, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | hallia | halliat |
| genitive | hallian | hallioin |
| partitive | halliaa | hallioja |
| illative | halliaa | hallioihe |
| inessive | halliaas | halliois |
| elative | halliast | hallioist |
| allative | hallialle | hallioille |
| adessive | halliaal | hallioil |
| ablative | hallialt | hallioilt |
| translative | halliaks | hallioiks |
| essive | hallianna, halliaan | hallioinna, hallioin |
| exessive1) | halliant | hallioint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
Synonyms
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈhɑlːiɑ/, [ˈhɑlʲːe̞]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈhɑlːiɑ/, [ˈhɑlːiɑ]
- Rhymes: -ɑlːeː, -ɑlːiɑ
- Hyphenation: hal‧li‧a
Adjective
hallia
References
- V. I. Junus (1936) Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 59
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 42