hasonló
Hungarian
Etymology
hasonol + -ó, an archaic verb meaning “to make similar” (compare current-day hasonít (“to assimilate”) with a similar sense, although limited to linguistics).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒʃonloː]
Audio: (file) - Hyphenation: ha‧son‧ló
- Rhymes: -loː
Adjective
hasonló (comparative hasonlóbb, superlative leghasonlóbb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | hasonló | hasonlók hasonlóak |
| accusative | hasonlót | hasonlókat hasonlóakat |
| dative | hasonlónak | hasonlóknak hasonlóaknak |
| instrumental | hasonlóval | hasonlókkal hasonlóakkal |
| causal-final | hasonlóért | hasonlókért hasonlóakért |
| translative | hasonlóvá | hasonlókká hasonlóakká |
| terminative | hasonlóig | hasonlókig hasonlóakig |
| essive-formal | hasonlóként | hasonlókként hasonlóakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | hasonlóban | hasonlókban hasonlóakban |
| superessive | hasonlón | hasonlókon hasonlóakon |
| adessive | hasonlónál | hasonlóknál hasonlóaknál |
| illative | hasonlóba | hasonlókba hasonlóakba |
| sublative | hasonlóra | hasonlókra hasonlóakra |
| allative | hasonlóhoz | hasonlókhoz hasonlóakhoz |
| elative | hasonlóból | hasonlókból hasonlóakból |
| delative | hasonlóról | hasonlókról hasonlóakról |
| ablative | hasonlótól | hasonlóktól hasonlóaktól |
| non-attributive possessive – singular |
hasonlóé | hasonlóké hasonlóaké |
| non-attributive possessive – plural |
hasonlóéi | hasonlókéi hasonlóakéi |
Derived terms
Related terms
Further reading
- hasonló in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.