hefna

Icelandic

Etymology

From Old Norse hefna, cognate with Danish hævne, Norwegian Bokmål hevne, Norwegian Nynorsk hemne, Swedish hämna, hämnas.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhɛpna/
  • Rhymes: -ɛpna

Verb

hefna (weak verb, third-person singular past indicative hefndi, supine hefnt)

  1. to avenge, revenge

Conjugation

hefna – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að hefna
supine sagnbót hefnt
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 hefnandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég hefni hefndi hefni hefndi
þú hefnir hefndir hefnir hefndir
hann, hún, það hefnir hefndi hefni hefndi
plural við hefnum hefndum hefnum hefndum
þið hefnið hefnduð hefnið hefnduð
þeir, þær, þau hefna hefndu hefni hefndu
imperative boðháttur
singular þú hefn (þú), hefndu
plural þið hefnið (þið), hefniði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hefnast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að hefnast
supine sagnbót hefnst
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 hefnandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég hefnist hefndist hefnist hefndist
þú hefnist hefndist hefnist hefndist
hann, hún, það hefnist hefndist hefnist hefndist
plural við hefnumst hefndumst hefnumst hefndumst
þið hefnist hefndust hefnist hefndust
þeir, þær, þau hefnast hefndust hefnist hefndust
imperative boðháttur
singular þú hefnst (þú), hefnstu
plural þið hefnist (þið), hefnisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

Further reading

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.