Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *hailagaz (“holy, sacred”), whence also Old English hāliġ, Old Frisian hēlich, Old Saxon hēlag, Old High German heilag, Gothic 𐌷𐌰𐌹𐌻𐌰𐌲𐍃 (hailags). Akin to heill + -agr.
Adjective
heilagr (comparative helgari, superlative helgastr)
- holy
- inviolable, sacred
Usage notes
This adjective is usually contracted before a vowel, while the root vowel becomes short, yielding another set of possible forms. However, uncontracted forms also tend to appear.
Declension
Strong declension of heilagr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
heilagr
|
heilug, heilǫg
|
heilagt
|
| accusative
|
helgan, heilagan
|
helga, heilaga
|
heilagt
|
| dative
|
helgum, heilǫgum
|
heilagri
|
helgu, heilǫgu
|
| genitive
|
heilags
|
heilagrar
|
heilags
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
helgir
|
helgar, heilagar
|
heilug, heilǫg
|
| accusative
|
helga, heilaga
|
helgar, heilagar
|
heilug, heilǫg
|
| dative
|
helgum
|
helgum
|
helgum, heilǫgum
|
| genitive
|
heilagra
|
heilagra
|
heilagra
|
Weak declension of heilagr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
helgi, heilagi
|
helga, heilaga
|
helga, heilaga
|
| accusative
|
helga, heilaga
|
helgu, heilǫgu
|
helga, heilaga
|
| dative
|
helga, heilaga
|
helgu, heilǫgu
|
helga, heilaga
|
| genitive
|
helga, heilaga
|
helgu, heilǫgu
|
helga, heilaga
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
helgu, heilǫgu
|
helgu, heilǫgu
|
helgu, heilǫgu
|
| accusative
|
helgu, heilǫgu
|
helgu, heilǫgu
|
helgu, heilǫgu
|
| dative
|
helgum, heilǫgum
|
helgum, heilǫgum
|
helgum, heilǫgum
|
| genitive
|
helgu, heilǫgu
|
helgu, heilǫgu
|
helgu, heilǫgu
|
Declension of comparative of heilagr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
helgari
|
helgari
|
helgara
|
| accusative
|
helgara
|
helgari
|
helgara
|
| dative
|
helgara
|
helgari
|
helgara
|
| genitive
|
helgara
|
helgari
|
helgara
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
helgari
|
helgari
|
helgari
|
| accusative
|
helgari
|
helgari
|
helgari
|
| dative
|
helgurum
|
helgurum
|
helgurum
|
| genitive
|
helgari
|
helgari
|
helgari
|
Strong declension of superlative of heilagr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
helgastr
|
helgust
|
helgast
|
| accusative
|
helgastan
|
helgasta
|
helgast
|
| dative
|
helgustum
|
helgastri
|
helgustu
|
| genitive
|
helgasts
|
helgastrar
|
helgasts
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
helgastir
|
helgastar
|
helgust
|
| accusative
|
helgasta
|
helgastar
|
helgust
|
| dative
|
helgustum
|
helgustum
|
helgustum
|
| genitive
|
helgastra
|
helgastra
|
helgastra
|
Weak declension of superlative of heilagr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
helgasti
|
helgasta
|
helgasta
|
| accusative
|
helgasta
|
helgustu
|
helgasta
|
| dative
|
helgasta
|
helgustu
|
helgasta
|
| genitive
|
helgasta
|
helgustu
|
helgasta
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
helgustu
|
helgustu
|
helgustu
|
| accusative
|
helgustu
|
helgustu
|
helgustu
|
| dative
|
helgustum
|
helgustum
|
helgustum
|
| genitive
|
helgustu
|
helgustu
|
helgustu
|
Descendants
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “heilagr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive