heilbrigður

Icelandic

Etymology

From Old Norse heilbrigðr.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈheil.prɪɣðʏr/

Adjective

heilbrigður (comparative heilbrigðari, superlative heilbrigðastur)

  1. (of a person) healthy
    Synonym: frískur

Declension

Positive forms of heilbrigður
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative heilbrigður heilbrigð heilbrigt
accusative heilbrigðan heilbrigða
dative heilbrigðum heilbrigðri heilbrigðu
genitive heilbrigðs heilbrigðrar heilbrigðs
plural masculine feminine neuter
nominative heilbrigðir heilbrigðar heilbrigð
accusative heilbrigða
dative heilbrigðum
genitive heilbrigðra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative heilbrigði heilbrigða heilbrigða
acc/dat/gen heilbrigða heilbrigðu
plural (all-case) heilbrigðu
Comparative forms of heilbrigður
weak declension
(definite)
masculine feminine neuter
singular (all-case) heilbrigðari heilbrigðari heilbrigðara
plural (all-case) heilbrigðari
Superlative forms of heilbrigður
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative heilbrigðastur heilbrigðust heilbrigðast
accusative heilbrigðastan heilbrigðasta
dative heilbrigðustum heilbrigðastri heilbrigðustu
genitive heilbrigðasts heilbrigðastrar heilbrigðasts
plural masculine feminine neuter
nominative heilbrigðastir heilbrigðastar heilbrigðust
accusative heilbrigðasta
dative heilbrigðustum
genitive heilbrigðastra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative heilbrigðasti heilbrigðasta heilbrigðasta
acc/dat/gen heilbrigðasta heilbrigðustu
plural (all-case) heilbrigðustu