Old Norse
Etymology
From heill + brigðr.
Adjective
heilbrigðr (not comparable)
- hale, healthy
Declension
Strong declension of heilbrigðr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
heilbrigðr
|
heilbrigð
|
heilbrigt
|
| accusative
|
heilbrigðan
|
heilbrigða
|
heilbrigt
|
| dative
|
heilbrigðum
|
heilbrigðri
|
heilbrigðu
|
| genitive
|
heilbrigðs
|
heilbrigðrar
|
heilbrigðs
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
heilbrigðir
|
heilbrigðar
|
heilbrigð
|
| accusative
|
heilbrigða
|
heilbrigðar
|
heilbrigð
|
| dative
|
heilbrigðum
|
heilbrigðum
|
heilbrigðum
|
| genitive
|
heilbrigðra
|
heilbrigðra
|
heilbrigðra
|
Weak declension of heilbrigðr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
heilbrigði
|
heilbrigða
|
heilbrigða
|
| accusative
|
heilbrigða
|
heilbrigðu
|
heilbrigða
|
| dative
|
heilbrigða
|
heilbrigðu
|
heilbrigða
|
| genitive
|
heilbrigða
|
heilbrigðu
|
heilbrigða
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
heilbrigðu
|
heilbrigðu
|
heilbrigðu
|
| accusative
|
heilbrigðu
|
heilbrigðu
|
heilbrigðu
|
| dative
|
heilbrigðum
|
heilbrigðum
|
heilbrigðum
|
| genitive
|
heilbrigðu
|
heilbrigðu
|
heilbrigðu
|
Derived terms
Descendants
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “heilbrigðr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 190; also available at the Internet Archive