heruitzenden

Dutch

Etymology

From her- +‎ uitzenden.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

heruitzenden

  1. to rebroadcast

Conjugation

Conjugation of heruitzenden (strong class 3b, separable)
infinitive heruitzenden
past singular zond heruit
past participle heruitgezonden
infinitive heruitzenden
gerund heruitzenden n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular zend heruit zond heruit heruitzend heruitzond
2nd person sing. (jij) zendt heruit, zend heruit2 zond heruit heruitzendt heruitzond
2nd person sing. (u) zendt heruit zond heruit heruitzendt heruitzond
2nd person sing. (gij) zendt heruit zondt heruit heruitzendt heruitzondt
3rd person singular zendt heruit zond heruit heruitzendt heruitzond
plural zenden heruit zonden heruit heruitzenden heruitzonden
subjunctive sing.1 zende heruit zonde heruit heruitzende heruitzonde
subjunctive plur.1 zenden heruit zonden heruit heruitzenden heruitzonden
imperative sing. zend heruit
imperative plur.1 zendt heruit
participles heruitzendend heruitgezonden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.