uitzenden

Dutch

Etymology

Compound of uit +‎ zenden.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈœy̯t.sɛn.də(n)/
  • Audio:(file)

Verb

uitzenden

  1. to send out, to deploy
  2. to broadcast
  3. to emit

Conjugation

Conjugation of uitzenden (strong class 3b, separable)
infinitive uitzenden
past singular zond uit
past participle uitgezonden
infinitive uitzenden
gerund uitzenden n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular zend uit zond uit uitzend uitzond
2nd person sing. (jij) zendt uit, zend uit2 zond uit uitzendt uitzond
2nd person sing. (u) zendt uit zond uit uitzendt uitzond
2nd person sing. (gij) zendt uit zondt uit uitzendt uitzondt
3rd person singular zendt uit zond uit uitzendt uitzond
plural zenden uit zonden uit uitzenden uitzonden
subjunctive sing.1 zende uit zonde uit uitzende uitzonde
subjunctive plur.1 zenden uit zonden uit uitzenden uitzonden
imperative sing. zend uit
imperative plur.1 zendt uit
participles uitzendend uitgezonden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.