hinkra

Icelandic

Verb

hinkra (weak verb, third-person singular past indicative hinkraði, supine hinkrað)

  1. to hold out, to linger, to wait

Conjugation

hinkra – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að hinkra
supine sagnbót hinkrað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 hinkrandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég hinkra hinkraði hinkri hinkraði
þú hinkrar hinkraðir hinkrir hinkraðir
hann, hún, það hinkrar hinkraði hinkri hinkraði
plural við hinkrum hinkruðum hinkrum hinkruðum
þið hinkrið hinkruðuð hinkrið hinkruðuð
þeir, þær, þau hinkra hinkruðu hinkri hinkruðu
imperative boðháttur
singular þú hinkra (þú), hinkraðu
plural þið hinkrið (þið), hinkriði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hinkrast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að hinkrast
supine sagnbót hinkrast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 hinkrandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég hinkrast hinkraðist hinkrist hinkraðist
þú hinkrast hinkraðist hinkrist hinkraðist
hann, hún, það hinkrast hinkraðist hinkrist hinkraðist
plural við hinkrumst hinkruðumst hinkrumst hinkruðumst
þið hinkrist hinkruðust hinkrist hinkruðust
þeir, þær, þau hinkrast hinkruðust hinkrist hinkruðust
imperative boðháttur
singular þú hinkrast (þú), hinkrastu
plural þið hinkrist (þið), hinkristi1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hinkraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hinkraður hinkruð hinkrað hinkraðir hinkraðar hinkruð
accusative
(þolfall) 		hinkraðan hinkraða hinkrað hinkraða hinkraðar hinkruð
dative
(þágufall) 		hinkruðum hinkraðri hinkruðu hinkruðum hinkruðum hinkruðum
genitive
(eignarfall) 		hinkraðs hinkraðrar hinkraðs hinkraðra hinkraðra hinkraðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hinkraði hinkraða hinkraða hinkruðu hinkruðu hinkruðu
accusative
(þolfall) 		hinkraða hinkruðu hinkraða hinkruðu hinkruðu hinkruðu
dative
(þágufall) 		hinkraða hinkruðu hinkraða hinkruðu hinkruðu hinkruðu
genitive
(eignarfall) 		hinkraða hinkruðu hinkraða hinkruðu hinkruðu hinkruðu
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.