hjarna

See also: hjärna

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈçartna/
  • Rhymes: -artna

Etymology 1

Verb

hjarna (weak verb, third-person singular past indicative hjarnaði, supine hjarnað)

  1. (intransitive) to recover, to recuperate [with við]
Conjugation
hjarna – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að hjarna
supine sagnbót hjarnað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 hjarnandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég hjarna hjarnaði hjarni hjarnaði
þú hjarnar hjarnaðir hjarnir hjarnaðir
hann, hún, það hjarnar hjarnaði hjarni hjarnaði
plural við hjörnum hjörnuðum hjörnum hjörnuðum
þið hjarnið hjörnuðuð hjarnið hjörnuðuð
þeir, þær, þau hjarna hjörnuðu hjarni hjörnuðu
imperative boðháttur
singular þú hjarna (þú), hjarnaðu
plural þið hjarnið (þið), hjarniði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hjarnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hjarnaður hjörnuð hjarnað hjarnaðir hjarnaðar hjörnuð
accusative
(þolfall) 		hjarnaðan hjarnaða hjarnað hjarnaða hjarnaðar hjörnuð
dative
(þágufall) 		hjörnuðum hjarnaðri hjörnuðu hjörnuðum hjörnuðum hjörnuðum
genitive
(eignarfall) 		hjarnaðs hjarnaðrar hjarnaðs hjarnaðra hjarnaðra hjarnaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hjarnaði hjarnaða hjarnaða hjörnuðu hjörnuðu hjörnuðu
accusative
(þolfall) 		hjarnaða hjörnuðu hjarnaða hjörnuðu hjörnuðu hjörnuðu
dative
(þágufall) 		hjarnaða hjörnuðu hjarnaða hjörnuðu hjörnuðu hjörnuðu
genitive
(eignarfall) 		hjarnaða hjörnuðu hjarnaða hjörnuðu hjörnuðu hjörnuðu

Etymology 2

Noun

hjarna

  1. indefinite accusative singular of hjarni
  2. indefinite dative singular of hjarni
  3. indefinite genitive singular of hjarni
  4. indefinite accusative plural of hjarni
  5. indefinite genitive plural of hjarni

Old Norse

Noun

hjarna

  1. inflection of hjarni:
    1. accusative singular/plural
    2. dative/genitive singular
    3. genitive plural
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.