hnigna
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈn̥ɪkna/
- Rhymes: -ɪkna
Verb
hnigna (weak verb, third-person singular past indicative hnignaði, supine hnignað)
Conjugation
| infinitive nafnháttur | að hnigna | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| supine sagnbót | hnignað | |||||
| present participle |
hnignandi | |||||
| indicative |
subjunctive | |||||
| present |
past |
present |
past | |||
| singular | ég | hnigna | hnignaði | hnigni | hnignaði | |
| þú | hnignar | hnignaðir | hnignir | hnignaðir | ||
| hann, hún, það | hnignar | hnignaði | hnigni | hnignaði | ||
| plural | við | hnignum | hnignuðum | hnignum | hnignuðum | |
| þið | hnignið | hnignuðuð | hnignið | hnignuðuð | ||
| þeir, þær, þau | hnigna | hnignuðu | hnigni | hnignuðu | ||
| imperative boðháttur | ||||||
| singular | þú | hnigna (þú), hnignaðu | ||||
| plural | þið | hnignið (þið), hnigniði1 | ||||
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
Derived terms
- hnignun (“decline, worsening”)
Related terms
- hníga (“to sink”)