hnjóta

Icelandic

Etymology

From Proto-Germanic *hneutaną, related to hnjótur, hnot, hnúta, and hnöggva.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈn̥jouːta/
    Rhymes: -ouːta

Verb

hnjóta (strong verb, third-person singular past indicative hnaut, third-person plural past indicative hnutu, supine hnotið)

  1. to stumble [with um (+ accusative) ‘over’]
    Drengurinn hnaut um steininn.
    The boy tripped over the rock.
    • Stephan G. Stephansson, Fullkomleikinn ("The Perfectness")
      Hæsta takmark hugsjónar
      haft í stiga aðeins var.
      Að hnjóta um lífsins hála svið,
      að hrasa og falla, en upp á við,
      er ferill framfara auði.
      Vision's highest goal
      was only kept in stairs.
      To trip over life's slippery stage,
      to stumble and fall, but upwards,
      are the empty traces of progress.

Conjugation

hnjóta – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur hnjóta
supine sagnbót hnotið
present participle
hnjótandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég hnýt hnaut hnjóti hnyti
þú hnýtur hnaust hnjótir hnytir
hann, hún, það hnýtur hnaut hnjóti hnyti
plural við hnjótum hnutum hnjótum hnytum
þið hnjótið hnutuð hnjótið hnytuð
þeir, þær, þau hnjóta hnutu hnjóti hnytu
imperative boðháttur
singular þú hnjót (þú), hnjóttu
plural þið hnjótið (þið), hnjótiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hnotinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
hnotinn hnotin hnotið hnotnir hnotnar hnotin
accusative
(þolfall)
hnotinn hnotna hnotið hnotna hnotnar hnotin
dative
(þágufall)
hnotnum hnotinni hnotnu hnotnum hnotnum hnotnum
genitive
(eignarfall)
hnotins hnotinnar hnotins hnotinna hnotinna hnotinna
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
hnotni hnotna hnotna hnotnu hnotnu hnotnu
accusative
(þolfall)
hnotna hnotnu hnotna hnotnu hnotnu hnotnu
dative
(þágufall)
hnotna hnotnu hnotna hnotnu hnotnu hnotnu
genitive
(eignarfall)
hnotna hnotnu hnotna hnotnu hnotnu hnotnu

References

  • Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)