hraka

Icelandic

hraka (weak verb, third-person singular past indicative hrakaði, supine hrakað)

(impersonal) to cause to worsen [with dative ‘someone’] (idiomatically translated as "worsen, get worse" with the dative object as the subject)

*hraka* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að hraka
supine sagnbót		hrakað
present participle lýsingarháttur nútíðar		hrakandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	hraka	hrakaði	hraki	hrakaði
	þú	hrakar	hrakaðir	hrakir	hrakaðir
	hann, hún, það	hrakar	hrakaði	hraki	hrakaði
plural	við	hrökum	hrökuðum	hrökum	hrökuðum
	þið	hrakið	hrökuðuð	hrakið	hrökuðuð
	þeir, þær, þau	hraka	hrökuðu	hraki	hrökuðu

		imperative boðháttur
singular	þú	hraka (þú), hrakaðu
plural	þið	hrakið (þið), hrakiði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*hrakast* – mediopassive voice (*miðmynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að hrakast
supine sagnbót		hrakast
present participle lýsingarháttur nútíðar		hrakandist (rare; see appendix)

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	hrakast	hrakaðist	hrakist	hrakaðist
	þú	hrakast	hrakaðist	hrakist	hrakaðist
	hann, hún, það	hrakast	hrakaðist	hrakist	hrakaðist
plural	við	hrökumst	hrökuðumst	hrökumst	hrökuðumst
	þið	hrakist	hrökuðust	hrakist	hrökuðust
	þeir, þær, þau	hrakast	hrökuðust	hrakist	hrökuðust

		imperative boðháttur
singular	þú	hrakast (þú), hrakastu
plural	þið	hrakist (þið), hrakisti¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.