hrekkja

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈr̥ɛhca/
    Rhymes: -ɛhca

Verb

hrekkja (weak verb, third-person singular past indicative hrekkti, supine hrekkt)

  1. to play a prank on; to tease
    Synonym: stríða

Conjugation

hrekkja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að hrekkja
supine sagnbót hrekkt
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 hrekkjandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég hrekki hrekkti hrekki hrekkti
þú hrekkir hrekktir hrekkir hrekktir
hann, hún, það hrekkir hrekkti hrekki hrekkti
plural við hrekkjum hrekktum hrekkjum hrekktum
þið hrekkið hrekktuð hrekkið hrekktuð
þeir, þær, þau hrekkja hrekktu hrekki hrekktu
imperative boðháttur
singular þú hrekk (þú), hrekktu
plural þið hrekkið (þið), hrekkiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hrekkjast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að hrekkjast
supine sagnbót hrekkst
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 hrekkjandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég hrekkist hrekktist hrekkist hrekktist
þú hrekkist hrekktist hrekkist hrekktist
hann, hún, það hrekkist hrekktist hrekkist hrekktist
plural við hrekkjumst hrekktumst hrekkjumst hrekktumst
þið hrekkist hrekktust hrekkist hrekktust
þeir, þær, þau hrekkjast hrekktust hrekkist hrekktust
imperative boðháttur
singular þú hrekkst (þú), hrekkstu
plural þið hrekkist (þið), hrekkisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hrekktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hrekktur hrekkt hrekkt hrekktir hrekktar hrekkt
accusative
(þolfall) 		hrekktan hrekkta hrekkt hrekkta hrekktar hrekkt
dative
(þágufall) 		hrekktum hrekktri hrekktu hrekktum hrekktum hrekktum
genitive
(eignarfall) 		hrekkts hrekktrar hrekkts hrekktra hrekktra hrekktra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hrekkti hrekkta hrekkta hrekktu hrekktu hrekktu
accusative
(þolfall) 		hrekkta hrekktu hrekkta hrekktu hrekktu hrekktu
dative
(þágufall) 		hrekkta hrekktu hrekkta hrekktu hrekktu hrekktu
genitive
(eignarfall) 		hrekkta hrekktu hrekkta hrekktu hrekktu hrekktu
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.