idil
Middle English
Adjective
idil
- alternative form of ydel (“empty”)
Old Dutch
Alternative forms
Etymology
From Proto-West Germanic *īdal, from Proto-Germanic *īdalaz.
Adjective
īdil
Inflection
Declension of īdil (a-stem)
| strong declension | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | īdil | īdil | īdil | īdila, īdile | ||
| accusative | īdilan, īdilen | īdila | īdil | īdila, īdile | ||
| genitive | īdiles | īdilero | īdiles | īdilero | ||
| dative | īdilin, īdilemo | īdilero | īdilin, īdilemo | īdilon | ||
| weak declension | ||||||
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | īdilo | īdila | īdila | īdilon | ||
| accusative | īdilon | īdilon | īdila | īdilon | ||
| genitive | īdilin | īdilon | īdilin | īdilono | ||
| dative | īdilin | īdilon | īdilin | īdilon | ||
Descendants
References
- “īdil”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012
Romanian
Noun
idil n (plural idile)
- alternative form of idilă