ieiunus
Latin
Alternative forms
- ieiiunus, jejunus, jeijunus
- iaiunus, iaiiunus, jajunus, jaijunus
Etymology
From the earlier iaiūnus with palatal vowel assimilation,[1] for Proto-Italic *jagjūnos, remade from Proto-Indo-European *h₁yaǵ-yu-s, from *h₁yaǵ- (“to sacrifice”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [jɛjˈjuː.nʊs][2][3]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [jeˈjuː.nus]
Adjective
ieiūnus (feminine ieiūna, neuter ieiūnum); first/second-declension adjective
- fasting, abstinent, hungry
- (figuratively) dry, barren, unproductive
- (figuratively) scanty, meager
- insignificant, trifling
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ieiūnus | ieiūna | ieiūnum | ieiūnī | ieiūnae | ieiūna | |
| genitive | ieiūnī | ieiūnae | ieiūnī | ieiūnōrum | ieiūnārum | ieiūnōrum | |
| dative | ieiūnō | ieiūnae | ieiūnō | ieiūnīs | |||
| accusative | ieiūnum | ieiūnam | ieiūnum | ieiūnōs | ieiūnās | ieiūna | |
| ablative | ieiūnō | ieiūnā | ieiūnō | ieiūnīs | |||
| vocative | ieiūne | ieiūna | ieiūnum | ieiūnī | ieiūnae | ieiūna | |
Derived terms
Descendants
- Balkan Romance:
- Dalmatian:
- Italo-Romance:
- Sardinian:
- deunu, deunzu, diunzu, geunu, giaunu, zeunu
- Padanian:
- Northern Gallo-Romance:
- Southern Gallo-Romance
- Ibero-Romance:
- Borrowings:
References
- ^ De Vaan, Michiel (2008) “ieiūnus”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 296-297: “The two oldest words are then iaiūnus and iaientāre, phonologically /iaii-/”
- ^ András Cser (2016) Aspects of the Phonology and Morphology of Classical Latin (PhD thesis), Budapest, page 11: “jejunus [jejjuːnus] ‘hungry, fasting’”
- ^ W. Sidney Allen (1978) Vox Latina, 2nd edition, page 97:
- Ter. Maurus, K. vi, 343 (see p. 39).
i media cum conlocatur hinc et hinc uocalium,
Troia siue Maia dicas, peior aut ieiunium, nominum primas uidemus esse uocales breues,
i tamen sola sequente duplum habere temporis.
Further reading
- “ieiunus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers