ignoturus
Latin
Etymology
Future active participle of īgnōscō.
Participle
ignōtūrus (feminine ignōtūra, neuter ignōtūrum); first/second-declension participle
- about to forgive
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ignōtūrus | ignōtūra | ignōtūrum | ignōtūrī | ignōtūrae | ignōtūra | |
| genitive | ignōtūrī | ignōtūrae | ignōtūrī | ignōtūrōrum | ignōtūrārum | ignōtūrōrum | |
| dative | ignōtūrō | ignōtūrae | ignōtūrō | ignōtūrīs | |||
| accusative | ignōtūrum | ignōtūram | ignōtūrum | ignōtūrōs | ignōtūrās | ignōtūra | |
| ablative | ignōtūrō | ignōtūrā | ignōtūrō | ignōtūrīs | |||
| vocative | ignōtūre | ignōtūra | ignōtūrum | ignōtūrī | ignōtūrae | ignōtūra | |