illativa
Ingrian
Etymology
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈilːɑtiʋɑ/, [ˈiɫːəˌtʲiʋɑ]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈilːɑtiʋɑ/, [ˈiɫːɑˌd̥iʋɑ]
- Rhymes: -iʋɑ
- Hyphenation: il‧la‧ti‧va
Noun
illativa
Declension
| Declension of illativa (type 3/kana, no gradation, gemination) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | illativa | illativat |
| genitive | illativan | illativvoin |
| partitive | illativvaa | illativoja |
| illative | illativvaa | illativvoi |
| inessive | illativas | illativois |
| elative | illativast | illativoist |
| allative | illativalle | illativoille |
| adessive | illatival | illativoil |
| ablative | illativalt | illativoilt |
| translative | illativaks | illativoiks |
| essive | illativanna, illativvaan | illativoinna, illativvoin |
| exessive1) | illativant | illativoint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- V. I. Junus (1936) Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 33
Latin
Adjective
illātīva
- inflection of illātīvus:
- nominative/vocative feminine singular
- nominative/accusative/vocative neuter plural
Adjective
illātīvā
- ablative feminine singular of illātīvus