impiattare
Italian
Etymology
Verb
impiattàre (first-person singular present impiàtto, first-person singular past historic impiattài, past participle impiattàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of impiattàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | impiattàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | impiattàndo | |||
| present participle | impiattànte | past participle | impiattàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | impiàtto | impiàtti | impiàtta | impiattiàmo | impiattàte | impiàttano |
| imperfect | impiattàvo | impiattàvi | impiattàva | impiattavàmo | impiattavàte | impiattàvano |
| past historic | impiattài | impiattàsti | impiattò | impiattàmmo | impiattàste | impiattàrono |
| future | impiatterò | impiatterài | impiatterà | impiatterémo | impiatteréte | impiatterànno |
| conditional | impiatterèi | impiatterésti | impiatterèbbe, impiatterébbe | impiatterémmo | impiatteréste | impiatterèbbero, impiatterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | impiàtti | impiàtti | impiàtti | impiattiàmo | impiattiàte | impiàttino |
| imperfect | impiattàssi | impiattàssi | impiattàsse | impiattàssimo | impiattàste | impiattàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| impiàtta | impiàtti | impiattiàmo | impiattàte | impiàttino | ||
| negative imperative | non impiattàre | non impiàtti | non impiattiàmo | non impiattàte | non impiàttino | |
Further reading
- impiattare in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana