indicium
English
Etymology
Pronunciation
- (UK) IPA(key): /ɪnˈdɪʃɪəm/, /ɪnˈdɪsɪəm/
Noun
indicium (plural indicia or indiciums)
- An indication; a sign.
- 1969, Vladimir Nabokov, Ada or Ardor, Penguin, published 2011, page 431:
- that dim continuum cannot be as sensually groped for, tasted, harkened to, as Veen's Hollow between rhythmic beats; but it shares with it one remarkable indicium: the immobility of perceptual Time.
Latin
Etymology
From index (“indicator”), from indicō (“point out, indicate, show”), from in (“in, at, on; into”) + dicō (“indicate; dedicate; set apart”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪnˈdɪ.ki.ũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in̪ˈd̪iː.t͡ʃi.um]
Noun
indicium n (genitive indiciī or indicī); second declension
- information, evidence, discovery, notice
- reward for information
- indication, sign, proof, token
Declension
Second-declension noun (neuter).
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | indicium | indicia |
genitive | indiciī indicī1 |
indiciōrum |
dative | indiciō | indiciīs |
accusative | indicium | indicia |
ablative | indiciō | indiciīs |
vocative | indicium | indicia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Related terms
Descendants
- → Catalan: indici
- → German: Indiz
- → Italian: indizio
- → Neapolitan: 'nnìzio
- → Portuguese: indício
- → Romanian: indiciu
- → Sicilian: nnizziu
- → Spanish: indicio
- → Swedish: indicium
See also
References
- “indicium”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “indicium”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "indicium", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- indicium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- this shows, proves..: documento, indicio est (without demonstr. pron. but cui rei documento, indicio est)
- this shows, proves..: documento, indicio est (without demonstr. pron. but cui rei documento, indicio est)
Swedish
Etymology
Noun
indicium n
- (law) item of circumstantial evidence
- 2023 November 29, David Rydell, Carl Enderstein, “Fem unga döms för inblandning i mordet i Hjälstaviken – SVT sänder live [Five young individuals are sentenced for involvement in the murder in Hjälstaviken – SVT broadcasts live.]”, in SVT Nyheter:
- Det finns inte någon direkt bevisning i form av erkännanden eller vittnen till själva mordet, men däremot ett stort antal indicier som med varierande styrka talar för samtliga tilltalades skuld, säger Lars Holmgård, ordförande i målet i ett pressmeddelande.
- There is no direct evidence in the form of confessions or witnesses to the actual murder, but instead a large number of indications varying in strength that speak to the guilt of all the accused, says Lars Holmgård, the chairman in the case, in a press release.
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | indicium | indiciums |
definite | indiciet | indiciets | |
plural | indefinite | indicier | indiciers |
definite | indicierna | indiciernas |